Sonda

W meczu 10. kolejki w Redzie

Zdecydowanie wygra Arka - 60.42%
Wygra Arka z lekką przewagą - 27.08%
Będzie remis - 4.58%
Wygrają Orlęta z lekką przewagą - 3.33%
Zdecydowanie wygrają Orlęta - 4.58%

Głosów: 240

Podczas gdy pierwszy zespół przebywa na południu Polski, Arka II będzie walczyć o ligowe punkty z Orlętami w Redzie. Drużyna z Redy po 9 kolejkach z 18 punktami zajmuje 3 miejsce, ze stratą 4 punktów do lidera, którym jest zespół z Gdyni.

Bilans Orląt: 6-0-3
Bilans Arki: 7-1-1

Obie drużyny strzeliły dotychczas po 26 bramek, jednakże to Arka straciła ich mniej - tylko 4, a zespół z Redy - 7.

Mecz obędzie się w niedzielę (2.10) o godzinie 13:00, zatem jest to doskonała okazja na niedzielną wycieczkę wraz z całą rodziną.

Warto zauważyć, iż w Redzie działa prężnie Fan Club Arki - "Commando Reda" (szerzej opisany w naszym dziale FC)

Zapraszamy również do udziału w sondzie, której drugi tytuł równie dobrze mógłby brzmieć: "Sztywna sonda - czyli suchar z Oficjalnej Strony Arki"...


Wyświetl większą mapę

Zobacz tabelę IV ligi
Zobacz wszystkie mecze 10 kolejki IV ligi

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/33/POL_Reda_COA.svg/100px-POL_Reda_COA.svg.pngSpot reklamowy Miasta Redy

Reda jest niewielkim miasteczkiem. Choć nie posiada słynnych zabytków można tu znaleźć interesujące miejsca. Najlepiej spacer po atrakcyjnych i ciekawych miejscach w Redzie odbyć latem lub jesienną porą, kiedy występują dobre warunki pogodowe i organizowane są imprezy kulturalno-artystyczne oraz sportowo-rekreacyjne.

clipboard02.jpgZwiedzanie można rozpocząć od dworca kolejowego przy ul. Gdańskiej.

Dworzec jest jednym z elementów tzw. "zespołu dworca i osiedla kolejowego", w którego w skład wchodzi również dawny budynek poczty i telegrafu, domy mieszkalne pracowników kolejowych, budynki techniczne i gospodarcze. Zespół ten powstał ok. 1875 roku. Główną jego część stanowi plac z półkolistym podjazdem (obsadzony szpalerem drzew) prowadzącym do budynku dworca kolejowego. Północną stronę placu zamyka budynek dawnej poczty i wielorodzinny budynek mieszkalny, a południową wielorodzinne budynki mieszkalne. Jednorodny zespół posiada ciekawy układ przestrzenny, o zachowanych formach architektonicznych i zachowanym starodrzewiu. Jego architektura jest przykładem typowej zabudowy osiedli kolejowych.

 

Idąc ulicą Gdańską w kierunku północnym, warto wstąpić do Miejskiej Biblioteki Publicznej przy ulicy Derdowskiego. Po drodze mijamy ulicę Poniatowskiego, na której znajduje się wiele budynków z lat dwudziestych i trzydziestych XX wieku. W bibliotece jest stała ekspozycja ciekawych rzeźb w drewnie, znanych kolorowych ptaszków, figur o charakterze sakralnym i świeckim, twórcy ludowego Izajasza Rzepy. Obok rzeźb na ścianach wiszą obrazy olejne lokalnych twórców, jak: portrety dzieci - Wandy Adamczyk, pejzaże i martwa natura-Brygidy Śniateckiej oraz pejzaże, portrety dzieci i koni - Stefana Lewińskiego. W bibliotece można zapoznać się z utworami poetyckimi mieszkańca Redy - Adama Klein, laureata wielu znanych konkursów literackich.
img_3640.jpgPo opuszczeniu budynku Miejskiej Biblioteki Publicznej i powrocie na ulicę Gdańską można skierować się na ulicę Gniewowską, którą to ulicą dojdziemy do ulicy Jarej (czas przejścia do 30 min.). Na jej końcu znajduje się punkt widokowy o wysokości ok. 70 m n.p.m.
Z tego punktu, przy dobrej pogodzie, można zobaczyć w części wschodniej, położonej na obszarze Pradoliny Kaszubskiej, nizinę zwaną Moście Błota, porośniętą gdzieniegdzie drob­nymi zagajnikami urozmaicającymi krajobraz. W dalszej zaś perspektywie widać Zatokę Puc­ką i Półwysep Helski.



Po stronie północnej - obszar miasta położony jest na Wysoczyźnie Puckiej, której krawędź opada stromą skarpą w kierunku połu­dniowym. Obszar ten jest zalesiony i mieści się w granicach Puszczy Darżlubskiej (Obszaru Chronionego Krajobrazu). Przeważają tu lasy mieszane. Obszar leśny, z uwagi na walory kra­jobrazowe, wynikające ze zróżnicowanego ukształtowania terenu i różnorodnych zbioro­wisk leśnych, charakteryzuje się dużą atrakcyjnością rekreacyjną.

W części zachodniej, czyli w bliskiej odległości od punktu widokowego, do doliny Redy przylega kompleks leśny, z lasem łęgowym i wilgotnym o dużej chłonności rekreacyjnej. Ten kompleks leśny jest częścią chronionego Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego, prezentującego unikalne walory przyrodnicze i krajobrazowe. W lasach, zajmujących ponad 50% po­wierzchni miasta, występuje też wiele wartych obejrzenia pomników przyrody, jak np. modrze­wie europejskie, z których jeden ma obwód pnia 3,30 m i wysokość ponad 40 m, buk pospolity o obwodzie pnia 4,40 m i wysokości 30 m, świerk pospolity o obwodzie pnia 2,90 m i wysokości ponad 35 m oraz bluszcz pospolity o obwodzie pnia 0,25m i wysokości 18m.
Po stronie południowej, w bliższej perspektywie, zobaczyć można miejską zabudowę jedno i wielorodzinną.
Po obejrzeniu panoramy miasta, z punktu widokowego można zejść schodami, które liczą 204 stopnie i ulicą Gniewowską dotrzeć do ulicy Ogrodowej. Niektóre ze znajdujących się przy tej ulicy budynków liczą ponad 200 lat. Są to budynki parterowe, zbudowane z czerwonej cegły, charakteryzujące się dwustronnie spadzistymi, wysokimi dachami, pokrytymi dachówką.

clipboard03.jpgNastępnie można udać się do kościoła rzymsko-katolickiego pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny i św. Katarzyny Aleksandryjskiej, Panny i Męczennicy przy ul. Gdańskiej, którego strzelistej wieży nie sposób nie zauważyć (czas przejścia z punktu widokowego około 30 minut. W drodze do kościoła natkniemy się na budynek dawnej oberży Kożyczkowskich - ulica Gdańska 2, obiekt ten pochodzi najprawdopodobniej sprzed ok.150 lat.

Po obejrzeniu kościoła, chętni do dalszego zwiedzania mogą udać się alejką biegnącą od pobliskiego przystanku autobusowego, na duży teren zieleni służący do rekreacji - park  miejski. Teren ten przylega do rzeki Redy. Bezpośrednie otoczenie rzeki stanowi teren zalewowy, na którym występuje zróżnicowana gatunkowo roślinność pastwiskowa i szuwarowo-pastwiskowa.

img_3706.jpgPrzez tereny wzdłuż rzeki, od granicy zachodniej miasta do jego granicy wschodniej, przebiega korytarz ekologiczny. Jest to teren o dużym zróżnicowaniu siedliskowym i przyrodniczym. Korytarz ten umożliwia przemieszczanie się zwierząt i roślin, integruje struktury przyrodnicze tej części regionu i stanowi element regionalnego systemu osnowy ekologicznej.

Z terenu zieleni, po przejściu przerzuconą przez rzekę kładką, idąc brzegiem rzeki w kierunku zachodnim, dotrze się do usytuowanego przy ulicy Puckiej dawnego zespołu produkcyjnego. Zespól ten pierwotnie tworzył młyn, dwa spichlerze i dom mieszkalny. W XV w. zespół powiększył się o kuźnicę żelaza, a w XVII w - o tartak. Do dzisiaj przetrwał spichlerz i dom mieszkalny. Niedaleko tych obiektów stwierdzono istnienie cmentarzyska grobów skrzynkowych, przebadanych obecnie już przez archeologów.
Na ulicach Parkowej i Gajowej znajduje się ze­spół dworsko-parkowy wyróżniający się z oto­czenia. Do dzisiaj zachował się dwór i część parku z pierwszej połowy XIX w. Budynek tego dworku jest jednak obecnie zaniedbany i swym wyglądem odbiega od stanu pierwotnego. Daw­niej zespół ten składał się również z folwarku pochodzącego prawdopodobnie z XVI w.
Po powrocie na ulicę Pucką, idąc nadal w kierunku północnym dojdzie się do Alei Li­powej, wzdłuż której po obu jej stronach rosną, będące pod ochroną, stare lipy.

 ft1.jpgNa ulicy Puckiej, po przejściu przez tor kole­jowy i skręciwszy w kierunku zachodnim, wej­dzie się na ulicę 12 Marca. Ulica ta przebiega w pobliżu stref ochrony archeologicznej obej­mujących dawne obozowiska z epoki kamienia i osady wielokulturowe z późniejszego okresu. Na swoim końcowym odcinku ulica 12 Marca przebiega przez leśny teren parkowy i łączy się z ulicą Rzeczną. Na ostatniej z wymienionych ulic położony jest kolejny zespół dworsko-parkowy. W średniowieczu zespół ten składał się z folwarku, młyna i browaru. W końcu XIX wieku, dodatkowym elementem tego zespołu był również dwór, który wraz z granicami ukła­du przestrzennego zespołu, starymi drzewami w parku i aleją wjazdową z różnymi gatunkami starych drzew, zachował się do dzisiaj.

 

 

Powyższy tekst pochodzi ze strony internetowej Miasta Redy